Во Македонија, познато е дека домашните компании прилично сигурно се чувствуваат со моменталниот начин на работа и тоа што истите го прават за нивните потрошувачи, но и тоа (познато за маркетинг и истражувачките агенции) дека постои голема разлика помеѓу реалната потреба на пазарот и активностите на самите компании.
Компаниите во Македонија сеуште се прилично инертни кога станува збор за вложување во маркетинг и истражувачки активности. Еден од клучните проблеми е недовербата која ја имаат компаниите во нив и несогледување на реалниот бенефит. Голем удел има преплавување од агенции кои имаат понуда само од активности кои Економската Пропаганда без соодветно мерење и прикажување на поврат на инвестицијата, наместо реални маркетинг активности со конкретна следливост и ефекти.
Во периодот од 15.03.2016 – 01.04.2016, агенцијата Инсајдер ИД спроведе истражување за интерни потреби во 82 македонски компании од секторот Производство и Дистрибуција на Храна на Тема “Потребата и употреба на истражување на пазари и развој на нови производи кај компаниите од преработувачката индустрија во Р.Македонија”. Сите анализирани комапнии се Мала и Средна големина до 50 вработени.
Истражувањето е спроведено за да се согледа реалната можност за раст на истражувачкиот и маркетинг сегментот во следните неколку години и која треба да биде позицијата на агенциите. Преработувачкиот сектор е избран бидејќи во Р.Македонија има најголем потенцијал за раст во следните неколку години.
Реалноста е дека постојат голем број на Македонски производи со висок квалитет, но поради слабата маркетинг стратегија поминуваат комплетно незабележано од потрошувачите или пак завршуваат како суровина на странските пазари.
Сите анализирани комапнии се имаат изјаснето дека интерно поседуваат сектор или вработен на работна позиција Маркетинг.
За овој текст е извршена анализа на 2 прашања во кои читателите на Маркетинг365 би пронашле интерес, “А.6. Дали сметате дека вашиот интерен маркетинг е оптимизиран и доволен за комуникација на производите со потрошувачите?” и “Дали вашите производи ги задоволуваат сите барања на потрошувачите?”.
И двете прашања се поставени да се испита сигурноста и самоувереноста која ја имаат компаниите во нивните моментални маркетинг и истражувачки активности, а со тоа и може да се согледа потенцијалот за настап кај истите. Второто прашање е целно поставено “сите барања” за да се испита сигурноста кои ја поседуваат компаниите во своите производи во окружување кое е исклучуво интензивно и конкурентно.
Во График ХХ.ХХ даден во продолжение е зададен генералниот распоред на одговорите за прашањето “А.6. Дали сметате дека вашиот интерен маркетинг е оптимизиран и доволен за комуникација на производите со потрошувачите?”
Од претходното може да се заклучи дека компаниите се прилично сигурни во тоа дека интерниот маркетинг е оптимизиран со приближно 61% од вкупниот број на испитани компании. Категорично “Не” имаат одговорено само 13%, додека 18% – “Делумно”.
Тоа означува дека 1 од 10 компании смета дека интерниот маркетинг не е оптимизиран и постои разлика помеѓу тоа што го прават за комуникација на производите и ефектот што го постигнуваат, додека 6 сметаат дека маркетингот им е целосно оптимизиран.
И покрај тоа што одговорот “Делумно” е позитивен од аспект на можноста настап на Маркетинг агенциите кај компаниите кои го имаат дадено соодветниот одговор, искуствено истите се “најпроблематични” за соработка поради самиот факт што најчесто имаат барање за моментални резултати без голема инвестиција.
Директниот потенцијал на агенциите е кај компаните кои имаат одговорено категорично “Не” односно 13% учество.
Второто прашање “A.7. Дали вашите производи ги задоволуваат сите барања на потрошувачите” дава мал увид на тоа колку компаниите би вложиле во истражување и развој на нови производи.
Во одговорите целно се дадени категорично “Не” и “Постојат неисполнети барања”, за да се анализира искреноста во останатите одговори во прашалникот.
Графикон ХХ.ХХ
Најпрво е забележително учеството на одговорот “Не” со 0% учество и повторно одговорот “Да” со 61%. Може да се заклучи дека компаниите од анализираниот сектор се прилично сигурни во своите производи и дека сите барања на потрошувачите се пресретнати.
Од особено значење е фактот што најголем процент од компаниите кои се сигурни во своите производи имаат мал број или воопшто немаат активности за истражување.
Повторно како и во заклучокот за претходното прашање, компаниите кои “Нема одговор” со 21% не можат да се квалификуваат како позитивни, поради фактот што се далеку поспефицични во комуникацијата и можноста за соработка со маркетинг и агенции за истражување.
За да се постигне успех, потребно ќе биде да се направат отстапки и од компаниите, но и од маркетинг и истражувачките агенции за да се поклопи понудата и побарувачката. Од една страна агенциите треба да ги оправдаат активностите со реално прикажани ефекти и бенефити, но од друга и компаниите да бидат подготвени да превземат ризик за резултатите од активностите.
