Автор: Тодор Стојчевски
Бизнисот, во својата суштина, подразбира и вклучува задоволство и доверба при работењето. Крајната негова цел е да се направат пари, но во процесот на создавање дополнителна вредност, сите чинители треба да бидат задоволни и да чувствуваат меѓусебна доверба. Ова, дефинитивно, важи за сите бизниси.
Но, притисокот од економската криза ги изместува или целосно ги отстранува елементите на задоволство и доверба од процесот. Во Oдносите со јавноста, маркетингот и адвертајзингот, тоа се огледа во фактот што се повеќе компаниите и институциите се „принудени“ да ги намалуваат активностите или целосно да го прекинат степенот на соработка со своите ПР и маркетинг агенции. Или, „притиснати“ од бремето на обезбедување сопствена „егзистенција“ се одлучуваат да ги намалат месечните паушали за себе-промоција или промоција на своите производи и услуги.
Постојат и ситуации кога компаниите не бараат целосно раскинување на договорите за соработка или не бараат намалување на месечните паушали кон Агенциите, туку се одлучуваат за ад-хок соработка. Односно, бараат услуги само кога „тие имаат потреба“. Легитимно право.
Но и во двете ситуации чинат економски непоправлива грешка. Зошто?
Долгорочноста во соработката меѓу две компании (институции) претставува основа за зголемување на меѓусебната доверба. Креирањето доверба подразбира размена на информации, откривање на „тајните“ на бизнисот, дефинирање на идните планови. Со еден збор, Агенцијата и компанијата размислуваат заеднички. Како едно.
Од друга страна, краткорочноста во соработката не дозволува „опуштање“, односно секогаш во воздухот постои доза недоверба кон другиот. Чудно е што долгорочноста во сорабоката меѓу два субјекти, барем во овие моменти, не е условена од немањето или од нестекнувањето доверба, туку е „зачинета“ од економски предуслови. Ваквата состојба директно влијае и штети на развојот на економските оператори.
Менаџментот на Агенциите е во постојана трка за нови клиенти со кои ќе обезбеди плата за вработените, данок за државата и ќе остави нешто за „не дај Боже“. Постојаната трка по нови клиенти создава притисок за експресно извршување на задачите, за да се ослободи „време“ за друг клиент. Вработените, како на мануелна лента, произведуваат „копии“ и не секогаш имаат време да ја ослободат својата креативност. Во име на Клиентот.
И нормално, некреативноста создава ситуација на мочуриште и замор од идеи кои се повторуваат. Јавноста, како клучен фактор и судија, поради презаситеност, не посветува доволно внимание и не прави диференцирање на производите или услугите кои ги промовира Клиентот. Затоа што, нема суштинска разлика и борба на идеи за поразлично претставување на она што заслужува и што се разликува од другото.
И како во вртлог, во триаголникот на кризата, се движи целосната соработка. Клиентот не е задоволен од услугите на Агенцијата. Агенцијата не може да обезбеди квалитетна услуга кон Клиентот бидејќи се бори со сопствената егзистенција. Јавноста, не може да се фокусира и да направи дистинкција, односно да даде приоритет на „нашиот“ производ или услуга. Се разбира, секогаш има исклучоци и позитивни примери кои ја побиваат оваа теза.
Замислете, кога се би било поинаку. Односно, кога во тој триаголник на соработка, Компанијата (која секако треба да го направи првиот исчекор) ќе одвојува доволно пари за услугата која добива од Агенцијата. Или ќе склучи долгорочен договор за соработка. Исто како што тоа го прават сериозните компании на светско ниво.
Тогаш, течението на соработка ќе добие поинакво движење и друга димензија. Агенцијата нема постојано да трча по други клиенти, туку целосната креативна енергија ќе ја насочи кон Клиентот од која ја добила довербата. Целата екипа во Агенцијата ќе работи во интерес и за потребите на Клиентот. Нормално, тогаш, освен навремено извршување на работните задачи, до израз ќе дојдат и квалитетот, креативноста, ќе се родат нови идеи, ќе се посвети внимание на успехот.
Агенцијата, која нели има стабилен клиент и нормален прилив на пари, ќе вложи во својот кадар. Ќе ги упати на доедукација, нема да има потреба од промена во тимот кој победува, ќе гради „дрим-тим“, ќе аплицира нови алатки во комуникацијата со Клиентите и со јавноста, ќе се развива во посакуваниот правец.
Тоа, секако, ќе го забележи јавноста. Затоа што убавите идеи ќе се одвојат од просечноста, производите и услугите кои заслужуваат ќе бидат претставени на креативен и поинаков начин. Ќе се направи диференцијација и ќе се „продава“ производот/услугата на нашиот Клиент. Тогаш ќе има поголема флуктуација на пари и ќе може повеќе да се одвојува за соработка со Агенцијата за промоција на сопствените производи.
Ех, а се треба да почне само со добра волја. И стратешко размислување за потребите на Компанијата со која се раководи. Агенциите се расположени и подготвени за добар Клиент.
