Стриминг компанијата Дизни + започна да става предупредувања во своите класични филмови како што се „Дамбо“ или „Книгата за џунглата“
„Питер Пан“, „Дамбо“, „Книгата за џунглата“ – многу возрасни ги гледале овие филмови на Дизни како деца. Дури и денес, овие класични филмови се популарни, како кај децата, така и кај возрасните.
Токму оваа популарност на филмовите на компанијата Дизни носи и критики. Во САД и Европа се` повеќе се бара преиспитување на филмовите од минатото и поинакво раскажување на приказните во иднина.
На почетокот на оваа година, Дизни + на најавната шпица на голем дел од своите филмови ја додаде следната формулација: „Оваа програма содржи негативно претставување и/или некоректен третман на луѓето и културите. Овие стереотипи биле погрешни тогаш, како што се погрешни и денес“. Во филмовите кои се обележани на овај начин спаѓаат „Питер Пан“, „Дамбо“, „Маза и Луња“, „Мачки од високото општество“ и „Книгата за џунглата“.
Во „Дамбо“, враните зборуваат со афро-американски нагласок и му служат на стереотип на афро-американец кој свири и пее. Во „Питер Пан“ домородните народи се нарекуваат „црвенокожци“. Во „Мачки од високо општество“, една мачка јаде со стапчиња и зборува со азиски акцент.
Експертот за културологија и литература Ева Фрст смета дека она што е напишано во соопштението има смисла: „Таквата оптествена проценка може да биде поздравена, тоа е многу подобро отколку филмовите да не се прикажуваат повеќе. На овај начин се овозможува да се поразговара со децата за расизмот и негативните стереотипи “.
Како ќе изгледаат филмовите во иднина?
Сепак, кон крајот на јануари, на својата онлајн платформа Дизни ги заклучи тие филмови за профилите на деца под 12 години. Ева Фрст, научен соработник на Институтот за образование и социјална иновација во Бон, ја критикуваше одлуката: „Она што е тешко тука е да не им верувате на децата да разберат како некои работи се погрешни. Мислам дека не е добро да се заклучуваат се` повеќе филмови, туку свесно да се третираат проблематични работи, да се зборува за нив како знак за своето време и дека и тогаш тоа било погрешно“.
Па, како да се подобри тоа? Културните работници во САД и Европа го поставуваат ова прашање веќе неколку години. И не само во однос на производите на концернот Дизни, туку, на пример, и во театарот. Дискусија имаше и меѓу писателите и независните филмски продуценти и режисери.
Ева Фрст, која на европските универзитети ги води работилниците „Свесност за расизмот“, смета дека посочувањето на проблематичните аспекти на филмот во најавната шпица е првиот вистински чекор. Особено затоа што им помага на родителите да разберат дека има работи во филмот што мораат да им ги објаснат на своите деца. Таа вели дека сега мора да следат наредните чекори. Компанијата Дизни би можела да опфати широк спектар на тешки прашања што се појавуваат во филмовите кои ги нудат. Тие не треба да се занимаваат само со костимите и сценариото, туку и со моралните проблеми што произлегуваат од некоја серија или филм.
извор: DW
